ΠΑΤΗΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟΡΙΩΝ

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ: Επιτρέπεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία να ψάλλουν οι γυναίκες κατά τη Θεία Λειτουργία;

Μάλιστα ούτε να ψάλλουν, ούτε να ομιλούν, ούτε να ερωτούν. Σαφώς λέει ο Απόστολος Παύλος ότι οι γυναίκες στο σπίτι θα ερωτούν τον άνδρα τους και τούτο για να μην γίνεται αταξία. Φαίνεται ότι πάντοτε οι γυναίκες έκαναν αταξία με τις ερωτήσεις και λοιπά. Κι έτσι απαγορεύει ο Απόστολος Παύλος, θέμα ευταξίας δηλαδή, οι γυναίκες να μην ομιλούν αλλά να ρωτούν τους άνδρες τους για ότι απορία τους δημιουργήθηκε στην Εκκλησία.

Όμως εφόσον είναι λόγοι ευταξίας, δεν είναι βεβαίως δογματικό θέμα, όχι βεβαίως ότι τα θέματα της ευταξίας δεν είναι Θεόπνευστα, πολύ δε μάλλον όταν είναι κατατεθειμένα εις την Αγίαν Γραφή. Αλλά και εις τους Κανόνας της Εκκλησίας μας θέματα ευταξίας είναι  Πνεύματι Αγίω, δεν είναι τυχαία πράγματα, μην το ξεχνάμε αυτό δεν είναι τυχαία πράγματα, είναι Πνεύματι Αγίω και δεν μπορούμε να διακρίνουμε παρά μόνο δια λόγους τεχνικούς και όχι ουσιαστικούς τους Κανόνες τους δογματικούς από τους Κανόνες τους διοικητικούς και τους Κανόνες ευταξίας και λοιπά. Όμως εφόσον δεν είναι θέμα δογματικό τυχαίνει διακρίσεως και η διάκρισης είναι η εξής:

Σε ένα γυναικείο Μοναστήρι, θα το δείτε και μόνοι σας αυτό το πράγμα, είναι πάρα πολύ φυσικό να ψάλλουν στο Ναό οι γυναίκες. Γιατί ο Απόστολος Παύλος είπε «δεν θα ψάλλουν οι γυναίκες και δεν θα ομιλούν οι γυναίκες;». -το είπε με σκοπό να μην γίνεται αταξία και επιπλέον να μην γίνεται και σκάνδαλο. Διότι όταν ανεβαίνει εδώ μία γυναίκα και αρχίζει να κάνει επίδειξη φωνής και από κάτω οι άρρενες τέρπονται από την φωνή της ή μαζεύεται κόσμος και κόσμος για να ακούσει τη ψάλλουσα από εδώ κυρία, τι γίνεται;  Τότε δεν θα παρακολουθήσουμε πια τη Λειτουργία αλλά άλλα πράγματα θα γίνουν μέσα στο Ναό. Όταν όμως είναι όλο το Εκκλησίασμα γυναίκες κι αν δεν είναι γυναίκες αλλά υπάρχουν περιορισμοί, είναι γυναικείο Μοναστήρι, έχει μπροστά κάποια παραπετάσματα, είναι ένα πρόσθετο τέμπλο που βάζουν συνήθως κατά τρόπο να μην φαίνονται οι Μοναχές που ψάλλουν, οπότε δύναται να είναι άνδρες από το πίσω μέρος και οι γυναίκες είναι στο Καθολικό τους και ψάλλουν, είναι πάρα πολύ φυσικό να ψάλλουν οι γυναίκες. Είναι πάρα πολύ φυσικό. Δεν απαγορεύονται οι γυναίκες να ψάλλουν αλλά να ψάλλουν με την έννοια ότι δεν είναι οι άνδρες μέσα στο Ναό, αυτό θέλει να πει ο Κανόνας του Αποστόλου Παύλου, δηλαδή αυτή η εντολή του Αποστόλου Παύλου. Όπως και στο θέμα του κηρύγματος,  όταν Απόστολος Παύλος απαγορεύει να ομιλεί η γυναίκα εις το Ναό, δεν σημαίνει ότι μία γυναίκα δεν δύναται ποτέ να ομιλήσει. Απόδειξης, ότι ήδη υπάρχουν συνεργάτισσες του Αποστόλου Παύλου όπως ήτο η περίφημη εκείνη Πρίσκιλλα, η περίφημη. Και μάλιστα είναι αξιοπαρατήρητο ότι σε κάποια χαιρετίσματα που στέλνει πρώτα βάζει την Πρίσκιλλα και μετά βάζει τον Ακύλα, τον άνδρα της. Όχι βεβαίως για λόγους φιλοφροσύνης, όπως συνήθως βάζουμε τα ονόματα των κυριών και μετά των κυρίων αλλά για λόγους ουσιαστικούς, διότι ήτανε μία καταπληκτική γυναίκα. Αυτή η ιδία διόρθωσε έναν Αππολώ. Όταν στη Έφεσο κατέφτασε ο Απολλώς τον διορθώνει η Πρίσκιλλα. Διότι όταν τον ήκουσε παρ’ ότι ήτανε λόγιος, Αλεξανδρινός λόγιος, όμως στα περί Χριστιανισμού δεν ήτανε πάρα πολύ ακριβείς, όχι ότι ήτανε αιρετικός άνθρωπος όχι. Ήτανε καλοπροαίρετος άνθρωπος, δεν είχε καμία διάθεση αιρέσεως αλλά δεν τα ήξερε πάρα πολύ καλά και μας σημαίνει εκεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς ότι τον διόρθωσε να είναι ακριβέστερος και τον διορθώνει μία Πρίσκιλλα, μία γυναίκα. Βλέπετε ότι δεν απαγορεύει ο Απόστολος Παύλος να ασκεί το έργο αυτό αλλά όχι όμως ότι η Πρίσκιλλα ομιλούσε μέσα εις την Εκκλησία. Μπορούσε μία γυναίκα να ομιλεί αλλού σε άλλους χώρους. Να ομιλεί επί παραδείγματι σε χώρους γυναικών, να είναι κατηχήτρια γυναικών που θα παρασκευάζοντο  για το βάπτισμα. Μια γυναίκα μπορούσε πάρα πολλά να προσφέρει. Ακόμη η απόδειξης ότι έχουμε το θεσμό της Διακονίσσης, ο οποίος θεσμός Διακονίσσης ήδη διατηρείτο μέχρι και την εποχή του Ιερού Χρυσοστόμου. Η Ολυμπιάς ήτο Διακόνισσα και μία Διακόνισσα δεν είχε το στόμα της κλειστό αλλά ωμίλει, δεν ομιλεί όμως μέσα στην Εκκλησία που ήταν η επίσημη Λειτουργία με τους άνδρες και τις γυναίκες. Όχι, είχε τον τόπο της και τον χρόνο της η Διακόνισσα η οποία ωμίλει κυρίως σας είπα σε γυναίκες που ήτανε προς το «φώτισμα», κατηχούμενες και λοιπά. Έτσι είναι εντελώς ειδική η περίπτωσης ότι η γυναίκα δεν πρέπει να ψάλλει και δεν πρέπει να ομιλεί εις τον Ναό, εντελώς ειδική περίπτωση. Ξανά λέω ακόμη μία φορά. Αν είναι όλο γυναίκες μέσα, δύναται η γυναίκα να ψάλλει. Ακόμη αν απουσιάζουν οι άνδρες και δεν είναι επίσημη η ώρα, δύναται η γυναίκα και να ομιλήσει μέσα εις την Εκκλησία. Επίσημη ώρα κηρύγματος είναι μόνον το Λειτουργικόν κήρυγμα. Και αυτή η ώρα δεν είναι επίσημη, μόνο το Λειτουργικό κήρυγμα είναι πολύ επίσημο, εκεί δεν σηκώνει τίποτα. Αυτή τη στιγμή βλέπεται και διάλογο ανοίγω και μία αντίρρησή σας μπορεί να ακούσω. Την ώρα του κηρύγματος στην Λειτουργία δεν επιτρέπεται τίποτα από όλα αυτά, απολύτως τίποτα. Έτσι μία ανεπίσημη ώρα όπως αυτή, αν ήτανε όλο γυναίκες εδώ μέσα και μιλούσε μία γυναίκα, αυτό δεν απαγορεύεται. Πιστεύω αντιληφθήκατε πως έχει το πράγμα.