Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς / ΔΡΟΜΟΣ ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ

Ἀπόδειξη τοῦ Ὄντος τοῦ θεοῦ.

Ένας φίλος σας, σᾶς λέει ἀσταμάτητα ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός! Αυτό σας βασανίζει σαν μαστίγωμα. Μάχεστε για την ψυχή σας και τη ζωή σας. Καλά καταλάβατε, έαν δεν υπάρχει ζωντανός και παντοδύναμος Θεός, δυνατότερος από τὸν θάνατο, τότε ο θάνατος εἶναι ὁ μόνος παντοδύναμος θεός. Τότε όλα τὰ ζωντανά πλάσματα στον κόσμο εἶναι παιχνιδάκια στα πόδια του παντοδύναμου θανάτου, σαν μικρός ποντικός στα πόδια πεινασμένης γάτας. Μιά φορά ἀναστατωμένος εἴπατε στον κακομοίρη φίλο σας: «Ὁ Θεὸς ὑπάρχει, ἐσὺ δὲν ὑπάρχεις»! Και δεν κάνατε λάθος. Ἀφοῦ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι χωρίζονται ἀπὸ τὸν αἰώνιο Ζωοδόχο σ’ αυτό τον κόσμο, θα είναι χωρισμένοι και στὸν ἄλλον. Καὶ ἔτσι οὔτε ἐδῶ οὔτε ἐκεῖ δὲν θὰ ξέρουν για τον θαυμαστό Δημιουργό ὅλων τῶν πλασμάτων. Ἀλλὰ ὁ χωρισμός ἀπὸ Ἐκεῖνον εἶναι χειρότερος ἀπὸ τὸ νὰ μην υπάρχει.

Στη θέση σας ἐγὼ θὰ τοῦ ἔλεγα ἀκόμα καὶ τὸ ἐξῆς:

Λανθασμένα λές, φίλε, ὅτι δὲν ὑπαρχει ὁ Θεός. Ἐνῶ ορθά, θα λές ἐάν πεῖς: «Δεν έχω Θεό». Ἀφοῦ ἐσὺ από μόνος σου βλέπεις, ὅτι οἱ υπόλοιποι ἄνθρωποι γύρω σου Τον αἰσθάνονται, γι’ αὐτό καί σοῦ λένε ὅτι ὑπάρχει Θεός. Λοιπόν, δεν είναι ὅτι δὲν ὑπάρχει ὁ Θεὸς ἀλλὰ ἐσὺ δέν Τον ἔχεις,

Μιλᾶς λανθασμένα, ὅπως ὁ ἄρρωστος ποὺ θὰ ἔλεγε ὅτι δὲν ὑπαρχει ύγεια στον κόσμο. Αυτός μπορεῖ μόνο να πεῖ δίχως να ψεύδεται, «Εγώ δὲν εἶμαι υγιής», ἐνῶ θα ψευδόταν ἄν έλεγε: «Δεν υπάρχει γενικῶς ὑγεία στον κόσμο».

Μιλάς λανθασμένα, ὅπως καὶ ὁ τυφλός ποὺ θὰ ἔλεγε ὅτι δὲν ὑπάρχει φῶς στον κόσμο. Ὑπάρχει φῶς, όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από φῶς, ἄλλα αὐτός, ὁ κακόμοιρος τυφλός, δὲν ἔχει φῶς. Ἐὰν θὰ ἤθελε να μιλήσει σωστά, το μόνο που θα μποροῦσε νὰ πεῖ εἶναι «Εγώ δέν έχω φώς».

Μιλάς λανθασμένα, σὰν τὸν ζητιάνο που θα έλεγε ὅτι δὲν υπάρχει χρυσός στον κόσμο. Υπάρχει ο χρυσὸς στὴ γῆ καὶ κάτω από τη γῆ. Όποιος λέει ὅτι δὲν ὑπάρχει χρυσός γενικώς λέει ψέματα. Θα έλεγε ἄλήθεια, εάν έλεγε: «Εγώ δὲν ἔχω χρυσό».

Μιλάς λανθασμένα, ὅπως καὶ ὁ κακοποιός ποὺ θὰ μᾶς ἔλεγε ὅτι δὲν ὑπάρχει καλοσύνη στον κόσμο. Σε ἐκεῖνον τὸν ἴδιο δὲν ὑπάρχει καλοσύνη, ὄχι στον κόσμο. Γι’ αὐτὸ δὲν θὰ ἔκανε λάθος ἐὰν θὰ ἔλεγε: «Εγώ δεν έχω καλοσύνη».

Κατά τον ίδιο τρόπο, γείτονά μου, λανθασμένα μιλᾶς ὅταν λές ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός. Ἀφοῦ ἐκεῖνο ποὺ ἐσὺ δὲν ἔχεις, δεν σημαίνει πώς δὲν τὸ ἔχουν καί οἱ ἄλλοι, ούτε ὅτι δεν υπάρχει γενικώς. Ποιός σε εξουσιοδότησε να μιλᾶς ἐν ὀνόματι ολόκληρου του κόσμου; Ποιος σοῦ ἔδωσε τὸ δικαίωμα, την αρρώστια σου νὰ τὴν ἀποδίδεις σ’ όλους και την άνεχειά σου να την επιβάλεις σ’ όλους;

Ἐὰν ὅμως ομολογήσεις και πεῖς: «Δεν έχω Θεό», τότε λές την ἀλήθεια καὶ ἐκφράζεις την ομολογία σου. Ἀφοῦ ὑπῆρχαν καὶ ὑπάρχουν έξαίρετοι άνθρωποι, που ὄντως δὲν ἔχουν Θεο. Όμως ὁ Θεὸς τους ἔχει, τοὺς ἔχει έως την τελευταία τους πνοή. Εάν καὶ στην τελευταία τους πνοή δηλώσουν ὅτι δὲν ἔχουν τὸν Θεό, τότε και ο Θεός δὲν θὰ τοὺς ἔχει πια. Καὶ τους ἀπογράφει στα έξοδα. Γι’ αυτό σε παρακαλώ, φίλε μου, για την ψυχή σου για την αιώνια ζωη και για τη βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἕνεκεν τῶν δακρύων καὶ πληγῶν τοῦ Χριστοῦ, σε παρακαλώ, μεταμόρφωσε την πεισματική σου έξομολόγηση σε μετανοητική εξομολόγηση. Καὶ ἐκείνα που έπειτα απ’ αὐτό πρέπει να πράξεις, θὰ σοῦ τὰ πεῖ ἡ Ἐκκλησία, ρώτα!

Εἰρήνη και ευλογία ἀπὸ τὸν Κύριο.

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς ΔΡΟΜΟΣ ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ