«Ὑποκριταί! », εἵπεν ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς Φαρισαίους καὶ Σαδδουκαίους. «Τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν͵τἁ δὲ Σημεῖα τῶν Καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;» (Ματθ. ιστ’ 3).
Ὑπάρχουν τὰ σημεῖα τοῦ οὐρανοῦ, ὅπως τὸ κοκκίνισμα καὶ ἡ δαρεῖα νἐφωσις, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ ἄνθρωποι ἀντιλαμβἀνονται, ἂν θ’ ἀκολουθήσῃ καλοκαιρία ἢ κακοκαιρία. ’Αλλ’ ὅπως ὑπάρχουν τὰ σημεῖα τοῦ οὐρανοῦ, οὕτως ὑπάρχων καὶ τὰ Σ η μ ε ἳ α τ ῶ ν κ α ι ρ ῶ ν.
Οἱ καιροὶ ἢ χρόνοι δηλαδὴ ἔχουν σημεῖα, τὰ ὁποῖα σημαίνουν, ἤτοι δεικνύουν, ὁποῖοι εἶναι οἱ καιροὶ ἢ χρόνοι ἀπὸ πνευματικῆς πλευρᾶς, καὶ τί πρέπει ν ̓ ἀναμένεται ὧς συνέπεια τῆς τοιαύτης ἢ τοιαύτης πνευματικῆς καταστάσεως. ”Αλλαι ἐποχαὶ ἔχουν καλὰ καὶ εὐοίωνα σημεῖα͵ ἄλλαι κακὰ καὶ δυσοίωνα. Ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἰησοῦ τὰ σημεῖα ἐδεῖκνυον, ὅτι ὁ Μεσσίας εἶχεν ἔλθει καὶ ἔδρα ἐν τῷ κόσμῳ. ’Αλλ’ οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι, τυφλωμένοι ἐκ τοῦ πάθους, δὲν ἔβλεπον, δὲν ἤθελον νὰ ιδουν, τὰ σημεῖα τῆς παρουσίας τοῦ Μεσσἵου.
Καὶ οἱ σημερινοὶ καιροὶ ἢ χρόνοι ἔχουν τὰ σημεῖά των, σημεῖα μεγάλα καὶ καταπληκτικά. Οἱ Προφῆται, οὶ ’Απὀστολοι καὶ ὁ Χριστὸς προεφήτευσαν χαρακτηριστικά σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν.
Προσεκτικὴ δὲ παρατήρησις καὶ ἔρευνα τῶν συμβαινὀντων εἰς τοὺς καιρούς μας δεικνύει, ὅτι τοιαῦτα σημεῖα πραγματοποιοῦνται εἰς τὰς ἡμέρας μας, καὶ ἅρα εὶσήλθομεν εἰς τὴν περίοδον τῶν ἐσχάτων χρόνων. Τὰ σημεῖα ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἰησοῦ ἐδείκνυον, ὅτι ἦλθεν ὁ Χριστός, τὰ σημεῖα σήμερον δεικνύουν, ὅτι ἔρχεται ὁ̓ Αντἵχριστος, ἔρχεται μετὰ καλπασμοῦ. ̓Αλλ’ ὅπως οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι δὲν ἀντελαμβάνοντο καὶ δὲν ἠσθάνοντο τότε τὰ σημεῖα, οὕτω καὶ σήμερον οἱ πολλοί.
”Ηδη ἡ ἀποστασία βαἵνει πρὸς τὸ ἀποκορύφωμἀ της, ἤδη ὁ ἐρχόμενος ̓Αντίχριστος ρίπτει ἐπὶ τῆς ἀνθρωπότητος τἠν ἀπαισἷαν σκιάν του, καὶ ἐν τούτοις οἱ κοσμικοὶ οὐδὲν ἀντιλαμβἁνονται καὶ αἰσθάνονται. ̓Αλλὰ καὶ πολλοὶ θρησκευτικοἷ, παρὰ τὰ πανταχόθεν συσσωρευὀμενα σκοτεινὰ καὶ βαρέα νέφη, ὀνειρεύονται εὐδίαν, ὶδεὠδη αὐριανὴν κατάστασιν ἐπὶ τῆς γῆς, ὑλικοπνευματικὴν μεσοβασιλεἷαν. ’Εκτὸς ὅμως τῶν ἀναισθήτων κοσμικῶν καὶ τῶν ὀνειροπόλων θρησκευτικῶν ὑπάρχουν καὶ τὰ ηφάλια
πνεύματα, τὰ ὁποῖα παρακολουθοῦν τὰ φοβερὰ σημεἷα τῶν καιρῶν μας, ἀντιλαμβάνονται ὅτι εἰσήλθομεν εἰς τὴν περίοδον τῶν ἐσχάτων χρόνων καὶ ἐκφράζουν τὴν ἀνησυχίαν τῶν διὰ τὸ σήμερον καὶ διὰ τὸ αὔριον.
̓Εν ̓Αθήναις τῇ 30 ’Ιουνίου 1978
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Θεολόγος
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Π. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΟΜΠΟΥΓΙΑ / ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ