… Όταν δύο βόδια είναι στον ζυγό καί το ένα είναι λίγο αδύνατο ή τεμπέλικο, τότε το άλλο βάζει περισσότερη δύναμη καί τραβάει σβαρνίζει κατά κάποιον τρόπο καί το άλλο… Σκέψου μια μητέρα να έχη τέσσερα παιδιά καί το ένα να είναι καθυστερημένο, το άλλο να έχη ψυχοπάθεια, το άλλο μεσογειακή αναιμία, το άλλο να γυρνάει τα μεσάνυχτα. Καί με τον σύζυγο, ανάλογα με το τι άνθρωπος είναι, να έχη ή καημένη άλλα βάσανα… Καί καλά, μερικές γυναίκες έχουν αμαρτίες καί εξοφλούν έτσι, αλλά είναι καί άλλες πού δεν έχουν αμαρτίες. Αυτές έχουν καθαρό μισθό από την ταλαιπωρία πού περνούν. Γνωρίζω μια μάνα πού ήταν ένα αγγελούδι, πολύ καλή ψυχή, το πιο καλό, το πιο ήσυχο παιδί από την οικογένεια. Καί σε τι στραβόξυλο έπεσε! Πώς ξεγελάστηκαν οι δικοί της! Παντρεύτηκε έναν μέθυσο, πού από μικρός ήταν αλητάκι. Ό πατέρας του μεθούσε καί πήρε καί αυτός την ίδια συνήθεια. Να ξενοδουλεύει ή καημένη, να σκοτώνεται στην δουλειά, καί εκείνος να την δέρνει καί να την απειλή με το μαχαίρι. Πόσες φορές της λέει: «Θα σε σφάξω»! Καί να φοβάται μην την σφάξει! Μαρτύριο περνάει! Έχει καί τέσσερα παιδιά. Οι δικοί της έφθασαν σε σημείο να της λένε να τον χωρίσει, αλλά εκείνη τους απαντάει: «Λέω να κάνω ακόμη υπομονή», καί κάνει υπομονή. Το καταλαβαίνετε; Ούτε Γεροντικά διάβασε ούτε Συναξάρια, καί όμως κάνει υπομονή. «Καλά, της είπα μια φορά, τα παιδιά δεν επεμβαίνουν;». «Ακόμη είναι δεκαπέντε-δεκαέξι χρονών, μου είπε. Ας πάνε στρατιώτες, καί μετά θα τον περιλάβουν!». Δηλαδή, μέχρι να πάνε στρατιώτες τα παιδιά, να τρώει ξύλο!..

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ /ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ