Τί εἶναι μαγεία;

Ἡ μαγεία εἶναι δαιμονική τέχνη. Με διάφορες πράξεις, ἐπικλήσεις καί ἀντικείμενα προσπαθοῦν οἱ ἄνθρω ποι, νὰ ἐλέγξουν μυστικές-δαιμονικές δυνάμεις.

Τὰ μάγια εἶναι τὸ ἰδιαίτερο παρασκεύασμα, ὑλικό καί πνευματικό, καί τα μέσα που χρησιμοποιεῖ ὁ μάγος ἢ ἡ μάγισσα, για να θέσει σε κίνηση τίς μυστικές δυνάμεις. Εἶναι, ὅπως τὰ δέχεται ἡ λαϊκή παράδοση, διά- φορα ὑλικά: τρίχες, κέρατα, νεκροκεφαλή, διάφορα βότανα, ὑγρά, κόκκαλα, σαπούνι, σπλάγχνα ζώων, κοκόρια, αὐγά, καρφιά, κλωστές, βίδες. Ἀκόμη καί κοῦκλες καί κέρινα ἤ πλαστικά ἀνθρώπινα μέλη (ἰδίως στη μαγεία «βουντού»), κομμάτι ροῦχο ἀπό τόν ἐνδιαφερόμενο, πού ἀνακατώνει ὁ μάγος, προφέροντας λόγια, φράσεις, σχετικά μέ τόν σκοπό πού θέλει. Αὐτά τά βάζει στο σπίτι αὐτοῦ που θέλει να τον πιάσουν τα μάγια, κάτω ἀπό την πόρτα, τα πετάει μέσα στο σπίτι, ἤ τον ποτίζει μέ αὐτά, ἤ τὰ ράβει στο ροῦχο του, για να φέρει τήν ἐνέργεια που θέλει. Πολλές φορές τά μεταφέρει ὁ ἴδιος ὁ δαίμονας καί τά τοποθετεῖ σέ μέρη ὅπου εἶναι ἀδύνατον νὰ τὰ βάλει ἄνθρωπος.

Μέ τήν Λευκή μαγεία νομίζουν ὅτι θὰ ἔχουν ἐπιθυμητά καί καλά ἀποτελέσματα στη ζωή τους καί στή ζωή τῶν ἄλλων (ἢ ὅσων καταφεύγουν σ’ αὐτούς). Μέ τή Μαύρη μαγεία ἐκδικοῦνται καί ἐπιφέρουν ἀνεπανόρθωτες ζημιές (θανάτους, ἀσθένειες, κ.ο.κ.). Ἡ Μαύρη μαγεία συνδέεται μέ τόν Σατανισμό. Ὁ Σατανισμός εἶναι ἡ θρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου. Ωστόσο, δέν ὑπάρχει Λευκή καί Μαύρη μαγεία. Καί οἱ δύο ἀποτελοῦν δαιμονικά τεχνάσματα μέ τά ὁποῖα προσπαθοῦν νὰ ὑποδουλώσουν τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν καταστήσουν ὑποχείριο τῶν δαιμόνων. Ὁ Ἀπ. Παῦλος λέει ὅτι ἡ καταφυγή στην εἰδωλολατρεία καί τή μαγεία κάνει τούς Χριστιανούς «κοινωνούς τῶν δαιμονίων» (Α΄ Κορ. 10.20).

Διηγοῦνται στὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ὅτι, ὅταν ἦταν εἴκοσι ἐτῶν, στὴν Ἀντιόχεια, συνέβη μία μέρα να συναντήσει στρατιῶτες οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐντολή να μαζέψουν ἀπό παντοῦ τὰ βιβλία τῶν μάγων. Βλέπετε ἡ μαγική τέχνη εἶναι γνωστή ἀπό παλιά. Κάποιος, λοιπόν, εὐσεβής ἄρχοντας ἔδωσε ἐντολή να μαζευτοῦν ἀπὸ παντοῦ, ὅλα τὰ βιβλία τῶν μάγων καὶ βγῆκαν οἱ στρατιῶτες καί ἔψαχναν στα σπίτια και παντοῦ γιὰ νὰ μαζέψουν τα βιβλία. Σε μία στιγμή, ἀπό κάποιον ἀπό τούς στρατιῶτες, ποὺ εἶχε πάρει στὴν ἀγκαλιά του κάποια τέτοια βιβλία, ἔπεσε ἕνα τέτοιο βιβλίο και δὲν τὸ πῆρε εἴδηση καί αὐτός συνέχιζε το δρόμο του.

Καί λέγει ὁ βιογράφος πώς το βιβλίο τὸ εἶδε ὁ Χρυσόστομος, ὅτι ἔπεσε ἀπό τήν ἀγκαλιά τοῦ στρατιώτου καί ἔσκυψε, τὸ μάζεψε καί πῆγε καί τοῦ τὸ ‘δωσε, ὥστε νὰ τὸ κάψει καί αὐτό μαζί μέ τὰ ἄλλα, τὰ ὁποῖα εἶχε συλλέξει.

Ὅλα αὐτά δείχνουν ὅτι πρέπει νὰ ἀπέχουμε ἀπὸ τὰ ἐργαλεῖα τοῦ διαβόλου. Δὲν ὑπάρχει λαός, που να μην ἔχει μάγους ἢ μάγισσες. Ἡ μαγεία εἶναι γνωστή στην Περσία, στην Βαβυλώνα, στην Αἴγυπτο, στην Ινδία, στην Ἀφρική, στην Φοινίκη, στην Κίνα κ.λπ. Ἡ μαγεία εἶναι διαδεδομένη καί στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα. Εἶναι γνωστό τὸ μαντεῖο τῶν Δελφῶν, ἡ Πυθία, ὁ μάντης Κάλχας, ἡ Κίρκη, ἡ Μήδεια, κ.λπ. Τούς μάγους ὡς ἀγύρτες γιατρούς άναφέρει καί ὁ Ἱπποκράτης, ὁ πατέρας τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης.

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης λέει: «Πρῶτο εἶδος μαγείας εἶναι ἡ κυρίως καί καθαυτό λεγομένη μαγεία, ἡ ὁποία φαίνεται ὅτι εἶναι σὰν μία τέχνη καί ἐπιστήμη. μὲ τὴν ὁποία καλοῦνται οἱ δαίμονες καί ἐρωτῶνται και ἀποκρίνονται, φανερώνοντας ἢ θησαυρούς κρυμμένους, ἢ ἑρμηνεία ὀνείρων, ἤ ἄλλων ἀποκρύφων φανέρωση.

»Αὐτοί που μεταχειρίζονται αὐτὴν τὴν τέχνη ὀνομάζονται μάγοι, οἱ ὁποῖοι διαιροῦν τους δαίμονες σε τρεῖς τάξεις: Στούς ἀνωτέρους, που βρίσκονται στον αέρα. Στούς μέσους, που βρίσκονται στην γῆ καί στούς κατωτέρους, τοὺς ὑποκάτω τῆς γῆς. Και λέγουν ὅτι αὐτοί ποὺ εἶναι στὸν ἀέρα εἶναι ἀγαθοποιοί. Αὐτοί πού εἶναι στή γῆ εἶναι καλοί καί κακοί. Αὐτοί πού εἶναι κάτω ἀπό τὴν γῆ εἶναι ἐντελῶς κακοί. Ἐνῶ ὅλοι οἱ δαίμονες εἶναι ἀληθινά κάκιστοι καί κακοποιοί καί ποτέ δέν εἶναι ἀγαθοποιοί. Τέτοιοι ἦσαν οἱ Αἰγύπτιοι: ὁ Ἰαννῆς δηλ. καί ὁ Ἰαμβρῆς, περί τῶν ὁποίων γράφει ὁ Παῦλος εἰς τήν πρός Τιμόθ. Β΄ ἐπιστολή, Κεφ. γ΄ στίχ. 8, καί οἱ Χαλδαῖοι, καθώς εἶναι γραμμένο εἰς τὸ β΄ Κεφάλαιο τοῦ Δανιήλ, οἱ ὁποῖοι ἐλέγοντο καί σοφώτεροι τῶν ἄλλων σοφῶν».

Πολλοί δέν πιστεύουν ὅτι ὑπάρχουν τα μάγια. Δέν εἶναι, ὅμως, ἔτσι. Ὅποιος πιστεύει στο Εὐαγγέλιο δέν μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ τή μαγεία. Ἡ καλύτερη παγίδα τοῦ διαβόλου εἶναι να κάνει τοὺς ἀνθρώπους να πιστεύουν πώς δέν ὑπάρχει οὔτε ὁ ἴδιος (ὁ διάβολος) οὔτε ἡ μαγεία.

Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Παύλου ΝΤΑΝΑ / Φυλάξου από τις δαιμονικές παγίδες.