Ἀγαπητοί, πρέπει νὰ ὁμολογήσωμε μια πικρὰ ἀλήθεια. Οἱ πιστοί, ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ νὰ κρατήσουν τὴν Ὀρθοδοξία, εἶνε ὀλίγοι. Τὸ ῥεῦμα τὸ μεγάλο καὶ τὸ ἀπέραντο εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ σιγά – σιγὰ ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξο πίστι.

Θὰ πῶ ἕνα λόγο, ποὺ ποτέ δὲν τὸν εἶπα. Θὰ τὸν πῆτε ἐγωϊστικό, ἀλλὰ σᾶς δίνω μια ζυγαριά, γιὰ νὰ ζυγίσετε παπάδες, δεσποτᾶδες καὶ ὅλο τὸν κλῆρο καὶ ὅλους τοὺς θεολόγους. Η ζυγαριὰ αὐτὴ ποιά εἶνε; Ποιό εἶνε τὸ γνώρισμα τοῦ παπᾶ; Νὰ μαζεύῃ πρόσφορα; Νὰ κάνῃ ὡραῖες ἀκολουθίες; Νὰ κηρύττῃ χαριτωμένα καὶ νὰ χρηστολογῇ ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος καὶ νὰ δακρύζουν τὰ μάτια μερικῶν δεσποιναρίων γιὰ τοὺς στοχαστικούς του λογισμούς; Ποιό εἶνε τὸ γνώρισμα τοῦ παπᾶ καὶ τοῦ δεσπότη σ’ αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια;

Τὸ γνώρισμα τοῦ δεσπότη καὶ τοῦ παπᾶ εἶνε ἡ μαχητικότης, ἡ παρρησία. Εἶνε ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12). Ἂν δῆτε παπᾶ, ἂν δῆτε θεολόγο, ἂν δῆτε μητροπολίτη καὶ ἀρχιεπίκοπο, ποὺ δὲν διώκεται, ἀλλ᾽ ἀπολαύει τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐκτιμήσεως ὅλων, τότε ἔχει ἐφαρμογὴ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «Οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ. 6,26)· νά ξέρετε πολύ καλά, ὅτι αὐτὸς δὲν βαδίζει καλῶς. Η ἂν λέγεται ὀρθόδοξος καὶ δὲν θέλῃ ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ τὸ ῥεῦμα, τὴν χιονοστοιβάδα αὐτὴ ποὺ κατέρχεται γιὰ νὰ διαλύσῃ τὸν κόσμο. Ὁ παπᾶς ὁ ὀρθόδοξος πάει κόντρα μὲ τὰ ῥεύματα. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἕνας ήτο, ἀλλὰ κράτησε στοὺς ὤμους του ὡς Άτλας ὁλόκληρη τὴν Ὀρθοδοξία. Ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς ἕνας ήτο, ἀλλὰ κράτησε στα χέρια του ὁλόκληρη τὴν Ὀρθοδοξία. Ὁ ἱερὸς Φώτιος τὰ ἴδια. Ὀλίγοι εἶνε, ἀλλὰ δὲν νικάει κανεὶς μὲ τὰ νούμερα, νικάει μὲ τὴν πίστι. Γιατὶ ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστός παπᾶς, ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστός ἐπίσκοπος, ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστὸς ἀρχιεπίσκοπος, ὅσο ἀξίζει ἕνας λαϊκὸς καὶ μιὰ γυναίκα, δὲν ἀξίζει ὁλόκληρος ὁ ντουνιᾶς. Λοιπὸν νὰ μὴ πτοούμεθα· διότι γίνεται αὐτή ἡ προδοσία τῆς πίστεώς μας δεξιὰ καὶ ἀριστερά.

“Ἕνα σᾶς συνιστῶ. Μὴ μοῦ λέτε, ὅτι Αὐτὸς εἶνε καλός, αὐτὸς εἶνε θεολόγος σπουδαῖος, αὐτὸς κάνει διαλεκτική, αὐτὸς ἄνοιξε ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος κι ἅμα τὸν ἀκούσῃς εἶνε θαῦμα!… Μέτρησέ τον ἂν ἔχῃ μιὰ σπίθα ἀπὸ τὸ Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, ἂν ἔχῃ μιὰ σπίθα ἀπὸ τὸν ἱερὸ Φώτιο, ἂν ἔχῃ μιὰ σπίθα ἀπὸ τὸν Κηρουλάριο, ἂν ἔχῃ μιὰ σπίθα ἀπὸ τὸν Παπουλάκο ὁ ἀγράμματος αὐτὸς στάθηκε ἀπέναντι ὁλόκληρου τοῦ κόσμου.

Τὰ λέγω αὐτὰ ἔχων ἐπίγνωσι τῆς θέσεώς μου ὡς Έλληνος καὶ ὡς ἐπισκόπου ἔχοντος τεραστίας εὐθύνας. Εἴμεθα ἕτοιμοι τὰ πάντα νὰ θυσιάσωμεν. Τολμῶ, ἴσως γιὰ τελευταία φορά ἀπὸ τοῦ βήματος αὐτοῦ, νὰ πῶ· Ὅσοι ἀγαπᾶτε τὸ Χριστό, ὅσοι ἀγαπᾶτε τὴν Ἐκκλησία, ἔχουμε τὴν Παναγιά μαζί μας, ἔχουμε μαζί μὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἀγωνίστηκαν καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ὀρθόδοξο πίστι μας. Ὅσοι εἶνε μὲ τὸ διάβολο, νὰ κάτσουν κάτω, νὰ κλείσουν τὰ στόματά τους. Διότι διάβολος εἶνε ἡ δειλία των, διάβολος εἶνε ἡ δελεαστικότης των, διάβολος τὰ ἐπιχειρήματά των, ποὺ ζητοῦν νὰ ψυχράνουν μια χούφτα ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι βασανίζονται καὶ τυραννοῦνται καὶ διώκονται γιὰ τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ μας.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ