Η Εκκλησία ὁ πλέον περίπλοκος ὀργανισμός.

Ὁ ὀργανισμὸς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κατὰ πάντα ὁ πλέον περίπλοκος ὀργανισμὸς τὸν ὁποῖον γνωρίζει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Διατί; Διότι εἶναι ὁ μοναδικὸς θεανθρώπινος όργανισμός, εἰς τὸν ὁποῖον ὅλα τὰ θεῖα καὶ τὰ ἀνθρώπινα μυστήρια καὶ ὅλαι αἱ θεῖαι καὶ ἀνθρώπιναι δυνάμεις ἀποτελοῦν ἓν σῶμα. Μόνον ὁ πάνσοφος καὶ παντοδύναμος Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς ἠμποροῦσε ὅλα αὐτὰ νὰ τὰ ἑνώσῃ καὶ νὰ τὰ συναρμολογήσῃ εἰς ἓν σῶμα, τὸ Ἰδικόν Του σῶμα, τοῦ ὁποίου Αὐτὸς εἶναι ἡ αἰωνία Κεφαλή. Τὴν ὅλην ζωὴν μέσα εἰς αὐτὸ τὸ θαυμαστὸν καὶ θαυματουργὸν Σῶμα τὴν ὁδηγεῖ καὶ τὴν καθοδηγεῖ Αὐτός, ὁ θαυμαστὸς καὶ θαυματουργός Θεὸς καὶ ἄνθρωπος. Κάθε μέρος αὐτοῦ τοῦ σώματος ζῇ μὲ ὅλον τὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ ὅλον τὸ σῶμα ζῇ μέσα εἰς κάθε μέρος Του. Ὅλοι ζοῦν εἰς ἕκαστον καὶ δι᾽ ἑκάστου, ἀλλ’ καὶ ἕκαστος ζῇ δι᾽ ὅλων καὶ μέσα εἰς ὅλους. Κάθε μέρος αὐξάνει διὰ τῆς κοινῆς αὐξήσεως τοῦ σώματος, ἀλλὰ καὶ ὅλον τὸ σῶμα αὐξάνει διὰ τῆς αὐξήσεως ἑκάστου μέρους. Ὅλα αὐτὰ τὰ πολυάριθμα μέρη τῆς Ἐκκλησίας, ὅλα αὐτὰ τὰ ὄργανα, ὅλα αὐτὰ τὰ μέλη, ὅλας αὐτὰς τὰς αἰσθήσεις καὶ τὰ κύτταρα ἑνώνει εἰς ἓν ἀείζωον καὶ θεανθρώπινον σῶμα Αὐτὸς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, προσαρμόζων τὸ ἔργον ἑκάστου μέρους μὲ ὁλόκληρον τὴν καθολικὴν ζωὴν τοῦ σώματος. Κάθε μέρος ἐργάζεται «ἐν μέτρῳ» τῶν δυνάμεών του, ἡ δὲ δύναμις ἑκάστου μέλους τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖται ἀπὸ τὰς εὐαγγελικὰς ἀρετάς. Τὸ εὐαγγελικὸν ἔργον, πάλιν, ἑκάστου μέλους τῆς Ἐκκλησίας, μολονότι εἶναι ἰδιάζον καὶ προσωπικόν, εἶναι ταυτοχρόνως πάντοτε πολυπλεύρως καθολικὸν καὶ κοινόν. Διότι βαπτίζεται εἰς ὁλόκληρον τὸ κοινὸν ἔργον ὅλου τοῦ Σώματος. Καὶ ἐνῷ ὁ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ἄνθρωπος μεταμορφοῦται διὰ τοῦ εὐαγγελικοῦ ἔργου του, αὐξάνων ἐν Χριστῷ, ὁ Κύριος Ἰησοῦς τὸ ἔργον καὶ τὴν ἐργασίαν του αὐτὴν μεταβάλλει εἰς κοινήν, θεανθρωπίνην καθολικὴν ἐνέργειαν καὶ οὕτω ποιεί «τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος… εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάτης (Εφ. 4, 16). Καὶ πράγματι τὸ ἔργον τοῦ κάθε μέλους τῆς Ἐκκλησίας εἶναι προσωπικο-καθολικόν, προσωπικο-κοινοβιακόν· καὶ τότε ὅταν φαίνεται ὅτι ἐργάζεται μόνον διὰ τὸν ἑαυτόν του (λ.χ. ἡ ἄσκησις τοῦ ἐρημίτου), τὸ μέλος τῆς Ἐκκλησίας ἐργάζεται πάντοτε διὰ τὸ σύνολον. Διότι τοιαύτη εἶναι ἡ ὀργάνωσις τοῦ Θεανθρωπίνου ὀργανισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ πάντοτε ὁδηγουμένου καὶ χειραγωγουμένου ἀπ’ αὐτὸν τὸν Κύριον Ἰησοῦν.

Εἰς αὐτὴν τὴν καθολικὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας ἀναμιγνύονται ἡ ζωὴ τῶν ἀγγέλων καὶ τῶν ἀνθρώπων, μετανοούντων καὶ ἁμαρτωλῶν, δικαίων καὶ ἀδίκων, κεκοιμημέ νων καὶ ζώντων ἐν ταυτῷ οἱ δικαιότεροι καὶ ἁγιώτεροι βοηθοῦν τοὺς ὀλιγώτερον δικαίους καὶ ἁγίους νὰ αὐξάνουν τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ πρὸς ὁλοὲν καὶ μεγαλυτέραν δικαιοσύνην καὶ ἁγιότητα. Δι’ ὅλων δὲ τῶν μελῶν ρέουν αἱ θεανθρώπιναι καὶ ἅγιαι δυνάμεις τοῦ Χριστοῦ, ἔστω καὶ ἐὰν πρόκειται περὶ τῶν πλέον μικρῶν καὶ ἀσημάντων μελῶν, πάντοτε «ἐν μέτρῳ» τῆς κατὰ χάριν ριζώσεώς των εἰς τὸν ὀργανισμὸν τῆς Ἐκκλησίας διὰ μέσου τοῦ ἔργου καὶ τοῦ ἀγῶνος τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης, τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας, τῆς μετανοίας καὶ τῶν ἄλλων ἁγίων ἀρετῶν. Οὕτως ὅλοι ἐμεῖς αὐξάνομεν ἀπὸ κοινοῦ «εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ» (Ἐφ. 2, 21), ὄντες ὀργανικῶς καὶ κατὰ χάριν συνδεδεμένοι μεταξύ μας διὰ τῆς αὐτῆς πίστεως, τῶν αὐτῶν ἱερῶν μυστηρίων καὶ ἁγίων ἀρετῶν, διὰ τοῦ αὐτοῦ Κυρίου, διὰ τῆς αὐτῆς ᾿Αληθείας καὶ τοῦ ἑνὸς καὶ αὐτοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ ὅλοι συμμετέχομεν εἰς τὴν μίαν καὶ τὴν αὐτὴν θεανθρωπίνην ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας, ἕκαστος ἀπὸ τὴν ἰδικήν του θέσιν ἐντὸς τοῦ σώματος, τὴν ὁποίαν ὥρισεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος, ἡ Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, «ἐν ὦ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει» (Εφ. 2, 21).

Τὴν κατάλληλον θέσιν ἑκάστου ὁ Κύριος ὁρίζει συμφώνως πρὸς τὰ πνευματικά χαρακτηριστικὰ καὶ τὰ χριστιανικὰ γνωρίσματά του, ἰδιαιτέρως δὲ πρὸς τὴν ἁγίαν καὶ εὐαγγελικὴν ἀγάπην του, τὴν ὁποίαν καθεὶς καλλιεργεῖ ἑκουσίως ἐν ἑαυτῷ ἐργαζόμενος δι’ αὐτῆς. Εἰς αὐτὴν τὴν καθολικὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας καθένας οἰκοδομεῖ τὸν ἑαυτόν του μὲ τὴν βοήθειαν ὅλων, καὶ δὴ ἐν ἀγάπῃ, καὶ ὅλοι μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ καθενός δι’ αὐτὸ καὶ ὁ ᾿Απόστολος ἀκόμη ἔχει ἀνάγκην ἀπὸ τὰς προσευχὰς τῶν ἐλαχίστων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.

ΑΡΧ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ /Ορθόδοξος Εκκλησία και οικουμενισμός σελ. 60, Ορθόδοξος Κυψέλη 1974